Dom Kleparski został założony w 1861 r. przy kościele rektoralnym pw. św. Wincentego a Paulo. W latach 1863-1912 mieścił się tu dom centralny prowincji krakowskiej, a także takie instytucje jak: Seminarium Internum (czyli nowicjat) do 1912 r., Wyższe Seminarium do 1901 r. oraz Małe Seminarium w latach 1878-1896. Kościół pw. św. Wincentego, pełniąc jednocześnie rolę sanktuarium Matki Bożej z Lourdes, zawsze mógł poszczycić się sporą liczbą wiernych. Było to zrozumiałe, uwzględniając usytuowanie w pobliżu dworca kolejowego i placu handlowego. Misjonarze z Kleparza byli cenionymi kapelanami w szpitalach św. Łazarza i św. Ludwiki, zakładzie im. Helclów, okresowo również w więzieniach krakowskich. Do 1926 r. filią tego domu był zakład dla opuszczonych chłopców im. Kazimierza Siemaszki. Kilku kapelanów z tego domu pełniło posługę pasterską w placówkach Sióstr Miłosierdzia, przede wszystkim w ich domu prowincjalnym. W domu kleparskim prowadzono też działalność rekolekcyjno-misyjną. Po I wojnie światowej nie wznowiono już bardzo słynnych, szczególnie wśród wiernych ze Śląska, rekolekcji zamkniętych. Od roku 1925 ponownie umieszczono tutaj Seminarium Internum. Na Kleparzu znalazła swoją siedzibę dyrekcja Dzieł Dziecięstwa Pana Jezusa wraz z redakcją „Roczników” tego stowarzyszenia. W roku 1934, za czasów superiora J. Krausego, zbudowano nowy ołtarz w kaplicy Matki Bożej z Lourdes, wykładając kaplicę alabastrem żórawińskim. Dwa lata później przebudowano ołtarz główny, który konsekrował w dniu 15 listopada 1936 roku ks. bp Stanisław Rospond.

Wyższa Szkoła Ekonomi i Informatyki. W budynku Księży Misjonarzy gdzie przed laty mieściło się małe seminarium Księży Misjonarzy (poziom obecnego liceum) obecnie mieści się prężnie działająca Wyższa Szkoła Ekonomii i Informatyki.